 |
بانک اطلاعاتی فنی و مهندسی -> نانو تکنولوژی | | 284 بار مشاهده | درج شده توسط مدیریت سایت
رهايش آنتي‌بيوتيک‌ها با نانوذرات آئروسليرهايش آنتي‌بيوتيک‌ها با استفاده از نانوذرات آئروسلي مي‌تواند وسيله‌اي براي بهبود رسانش دارو و افزايش پذيرش دارو توسط بيماران بوده و در نتيجه شدت بيماري‌ها را کاهش داده، از فراگير شدن آنها جلوگيري کرده و حتي مقاومت آن ...
مجتمع متخصصین ایران به نقل از ایسنا -
رهايش آنتي‌بيوتيک‌ها با استفاده از نانوذرات آئروسلي مي‌تواند وسيله‌اي براي بهبود رسانش دارو و افزايش پذيرش دارو توسط بيماران بوده و در نتيجه شدت بيماري‌ها را کاهش داده، از فراگير شدن آنها جلوگيري کرده و حتي مقاومت آنتي‌بيوتيکي را نيز کم کند. نشان داده شده است که رهايش آنتي‌بيوتيک‌ها با استفاده از نانوذرات يکي از نويدبخش‌ترين مکانيسم‌هاي رهايش دارويي است. اين امر به خصوص در مورد رهايش کنترل شده و تدريجي داروها در جهت کاهش دوز مصرفي مورد نياز براي به دست آوردن نتايج باليني مورد انتظار صادق است. تاکنون تأثير اين مکانيسم رهايشي به صورت مستقيم در مدل‌هاي عفوني يا در بيماران تأييد نشده است، اما بر اساس داده‌هاي جديدي که محققان به دست آورده‌اند، اين مکانيسم کاملاً نويدبخش به نظر مي‌رسد. دکتر کارولين کانن از دانشکده پزشکي دانشگاه واشينگتن و همکارانش از مرکز تحقيقات دارويي نقره در دانشگاه Akron در اوهايو تأثير آنتي‌بيوتيک‌هاي مبتني بر نقره کپسوله شده در نانوذرات را در درمان عفونت‌هاي ريوي ناشي از ذات‌الريه در موش مورد بررسي قرار دادند. انجام فرايند درماني با استفاده از اين نانوذرات حاوي آنتي‌بيوتيک تا حد زيادي عفونت‌هاي تنفسي ناشي از Pseudomona aeroginosa را در موش از بين برد. Pseudomona aeroginosa نوعي باکتري بسيار شايع است که موجب ايجاد عفونت در مجاري تنفسي انسان مي‌شود. اين نوع از عفونت ريوي در مورد بيماراني که سيستم ايمني آنها دچار اختلال شده است و همچنين بيماران مبتلا به Cystic Fibrosis، بسيار شايع است. ميزان بقاي موش‌هاي مبتلا به عفونت که نانوذرات حاوي کمپلکس‌هاي کاربن نقره يا SCC (گروه جديدي از مواد ضدميکروبي با محدوده فعاليت وسيع) را تنفس کردند، نسبت به موش‌هاي گروه کنترل که نانوذرات بدون اين آنتي‌بيوتيک را به درون ريه‌هاي خود وارد نمودند، بسيار بالاتر بود. محتواي باکتري ريه موش‌هاي درمان شده و همچنين ميزان انتشار اين باکتري توسط آنها نيز نسبت به موش‌هاي گروه کنترل کاهش يافت. به علاوه تناوب زماني استفاده از اين نانوذرات يک بار در هر 24 ساعت است که باعث مي‌شود بيماران انساني به راحتي اين نوع از درمان را بپذيرند؛ قابل ذکر است که تناوب زماني استفاده از آنتي‌بيوتيک تنفسي P. aeruginosa دوبار در روز است. دکتر کانن مي‌گويد: «از ديدن اينکه صد در صد موش‌هاي درمان شده با نانوذرات حاوي SCC22 زنده ماندند، بسيار هيجانزده شديم، در حالي که براي رسيدن به همين نتيجه با SCC22 کپسوله نشده، بايد با دُز بالاتر و دوبار در روز موش‌ها را درمان مي‌کرديم. در عرض 72 ساعت تمام موش‌هاي گروه کنترل مردند، در حالي که تمام موش‌هايي که تنها دو بار نانوذرات حاوي SCC22 را با فاصله زماني 24 ساعت دريافت کرده بودند، زنده ماندند.» لینک مرتبط : http://isna.ir/ISNA/NewsView.aspx?ID=News-1381838 |
دسته بندی موضوعی اخبار
اخبار پربازديد هفته
دسته بندی تخصصی اخبار
|
جستجو در محتويات سايت
دریافت خبرنامه روزانه
اگر مایل به دریافت خبرنامه در ایمیل خود بدون عضویت در سایت هستید
تبلیغات
      |
