گودرز
خرداد پور دیلمانی در گفتگو با خبرنگار مهر در رشت افزود: قیمت یک کیلو
چای خشک (سیاه) درجه یک امسال 60 هزار ریال است در حالیکه قیمت برخی
فرآورده های جدید چای، دست کم چهار برابر این قیمت است.
وی با اشاره به قیمت برخی
فرآورده های نوین چای در بازارهای جهانی اظهار داشت: قیمت یک بسته قرص
200 تایی چای سبز24 دلار، یک شیشه متوسط قطره چای سبز 15 دلار، یک بسته
25 کیلویی عصاره چای سبز یک هزار دلار، هر بطری 250 میلی گرمی روغن بذر
چای 15 دلار، یک بطری 250 میلی گرمی نوشابه چای سیاه سه تا 10 دلار، یک
بطری 250 میلی گرمی نوشابه چای سبز پنج دلار، هرعدد بستنی چای سبز پنج و
نیم دلار، هربسته کیک چای سبز 24 تا 30 دلار و هربسته 9 تایی کلوچه چای
سبز 36 دلار است.
معاون فنی سازمان چای کشور در
ادامه بی ثباتی وضعیت تولید چای داخلی در دهه اخیر، هزینه بر بودن ایجاد
صنایع تولید فرآورده های نوین چای، نا آشنایی ایرانی ها با محصولات نوین
چای و استقبال کم آنها ازاین گونه محصولات و دست آخرنبود سامانه بازاریابی
خارجی برای محصولات نوین چای، چهارمشکل بزرگ پیش روی تولید فرآورده های
نوین چای در گیلان است.
وی همچنین گفت: ایرانی ها
بیشتر با چای سیاه آشنا هستند، البته برخی ها هم که مایل هستند از خواص
پزشکی چای بیشتر بهره ببرند با چای سبز هم که نوعی چای خشک تخمیر نشده
است، آشنایی دارند و از آن استفاده می کنند.
خردادپور عنوان کرد: در
کشورهای بزرگ تولید کننده چای، محصولات فراوانی ازبرگ سبزچای تولید می شود
که عطر،اسانس ، بستنی، کیک و کلوچه، پودر، عصاره و نوشابه چای و نیز
محصولاتی نظیرچای سرد، چای فوری، روغن بذرچای، قرص و قطره چای سبز از
مهمترین آنهاست.
وی یاد آور شد: مصرف این
محصولات، در کشورهای که مردم آنان به جای قهوه، چای می نوشند، رایج است و
در برخی از آنها در صنایع گوناگونی از جمله صنایع غذایی، رنگ سازی و لوازم
آرایشی کاربرد دارند.
معاون فنی سازمان چای کشور بیان
داشت: در حال حاضر چایکاران استانهای گیلان و مازندران، سالانه 150 هزارتن
برگ سبزچای از 32 هزار هکتار باغهای چای شمال برداشت می کنند که این مقدار
برگ سبز چای در 180 کارخانه چایسازی فعال این دو استان به 35 هزار تن چای
خشک (چای سیاه) تبدیل می شود.
وی با اعلام اینکه هیچ
کارخانه تولید فرآورده های نوین چای در گیلان و مازندران وجود ندارد،
افزود: چای خشک و در برخی موارد چای سبز، تنها محصول تولیدی کارخانه های
چایسازی ایران است.
خردادپور یاد آور شد:
پارسال فقط یک کارخانه در لاهیجان 150 تن چای سبز تولید کرد، این درحالیست
که تولید فرآورده های جانبی چای، ارزش افزوده فراوانی ایجاد و می تواند
ارز آور باشد.
