ياسمي: مضمون كتاب، نقد فضاي مدرنيته است

 نويسنده كتاب «تقويم گناهان تازه» گفت: تمام مضمون كتاب پيرتر از خود، نقد فضاي مدرنيته است. به گزارش خبرنگار فارس، دويست و چهل و سومين نشست هفته كانون ادبيات ايران به مجموعه شعر «پيرتر از خود» سروده حميدرضا شكارسري اخ ...

 نويسنده كتاب «تقويم گناهان تازه» گفت: تمام مضمون كتاب پيرتر از خود، نقد فضاي مدرنيته است.

به گزارش خبرنگار فارس، دويست و چهل و سومين نشست هفته كانون ادبيات ايران به مجموعه شعر «پيرتر از خود» سروده حميدرضا شكارسري اختصاص داشت كه عصر ديروز برگزار شد.
در اين نشست صاحب اثر (حميدرضا شكارسري) بهروز ياسمي، مهرنوش قربانعلي و مريم آذرماني به عنوان منتقد حضور داشتند.
در ابتدا حميدرضا شكارسري نويسنده كتاب نمونه‌هايي از «پيرتر از خود» و «عمر پايان معجزات» را براي حاضرين خواند و در ادامه بهروز ياسمي، نويسنده و منتقد گفت: شاعر متعلق به جامعه متوسط شهري است و تمام دغدغه‌ها نه به اعتبار استفاده از الزامات و وسايل زندگي شخصي،‌ بلكه جايي كه هيچگونه اشاره‌اي به وسايل زندگي شخصي نشد، مشخص است كه اين تلخي مربوط به انسان شهري و مدرن است.
اين نويسنده ادامه داد: اگر چه سرودن يك شعر كلاسيك نمي‌تواند برگ برنده و امتيازي براي يك شاعري باشد كه به شعر سپيد روي آورده، ولي ترديدي در اينكه اين مبحث هم مي‌تواند تجربه‌اي گرانسنگ باشد، نيست.
وي گفت: نويسنده به اعتبار كارها و آثار گذشته با مسائل در حوزه زبان آشنا بوده است.
ياسمي ادامه داد: در زمان حال كه ما با آفت شعر مواجه هستيم، كتابي جامع و يكدست بسيار كم و معدود است و اين كتاب جزو آثار يكدست و زيبا است.
نويسنده كتاب «همان گناه هميشه» اضافه كرد: گاه برخي آثار نويسنده كه در يك مجموعه منتشر مي‌شود، يكدست و زيبا نيست، مثلاً در كتاب‌ها و آثار اخوان، شعر زمستان درخشنده است.
نويسنده كتاب «تقويم گناهان تازه» تصريح كرد: گاهي برخي شاعران و منتقدان كه به كار نقد و شاعري مي‌پردازند، ديده مي‌شود كه يك حوزه نقد يا شاعري بر حوزه ديگر برتري دارد، مثلاً نقد براهني و آنچه در مورد شعر ارائه كرده از شعرهاي وي پيشي مي‌گيرد و جلوتر است.
وي ادامه داد: منتقد هميشه به همراه تيغ نقد خود حركت مي‌كند و به خودسانسوري دچار است. بنابراين كار وي سخت مي‌شود، چرا كه آنقدر اثر را نقد مي‌كند كه در نهايت، چيزي براي انتشار باقي نمي‌ماند.
اين نويسنده افزود: تطبيق ذهنيت شاعري و ساحتي از زندگي شاعرانه بر ساحتي از زبان جزو اساسي‌ترين موضوعات است.
ياسمي گفت: زباني كه در اين اثر به كار گرفته شد، زباني است كه مبتني برتجربه شخصي است.
وي افزود: در اين كتاب، تضاد بين تمدن و فرهنگ به زيبايي به تصوير كشيده شده است.
ياسمي به جمله اشپينگر اشاره كرد و گفت: وي معتقد است كه تمدن باعث زوال فرهنگ مي‌شود، يعني الزاماً تمدن و فرهنگ همسوي هم نيستند.
نويسنده «همان گناه هميشه» در ادامه در مورد عنوان كتاب گفت: اين عنوان برگرفته شده از شعري به همين نام است كه بايد اضافه كرد، تأكيد و نقد و تلاش شاعر براي ايجاز باعث شده كه شاعر از نام زيبا هم براي عبارتي كوتاه صرف نظر كند؛ ناگهان از خودت پيرتر مي‌شود.
ياسمي در مورد اي كه زبان به چه گونه‌اي در خدمت اين نوع جهان‌بيني و نگاه به هستي قرار گرفته، بيان كرد: بايد در اينجا به خصوصيات زباني اشاره كرد كه يكي از آنها استفاده كم از قابليت‌هاي زبان و آرايه ادبي است.
وي گفت: بسيار مشكل است كه شاعر بدون توسل به قابليت‌هاي زبان و آنچه ما در كار قدما به عنوان عناصر لفظي و معنوي مي‌شناسيم با زبان ساده تلخي و گزندگي را به مخاطب منتقل كند.
ياسمي بيان داشت: اين زبان زباني آرام و ساده است و در آن هيچگونه برجستگي دستبردي بر نحو، واژگان و تأكيد ندارد.
وي گفت: نكته ديگر كه قابل ملاحظه مي‌نمايد، آوردن كلمات كليدي است كه مسير تأويل را تغيير مي‌دهند و يا تأويل ديگر به تأويل‌ها پيشيني اضافه مي‌كند.
اين نويسنده گفت: مهم‌ترين عنصر ايجاد فضاسازي‌هاي بيروني است، چرا كه تصوير فضاي سرد شهري و نقد فضاي مدرنيته به سادگي بيان شده‌اند.
وي درباره يكي از مواردي كه در آثار شكارسري است، اشاره كرد و گفت: يكي از اين موارد استفاده از صنف‌هاي غيرمعمول است كه در آثار حميدرضا شكارسري به مدد زبان آمده و بيان شده‌اند.
وي در پايان گفت: در آثار شكارسري متن ساده، فكر زيبا، مضامين و سوژه‌هاي معمول در دسترس هستند، اما يك بيان متفاوت آنها را به شكل بي‌آرايه بيان كرده، چرا كه شعر الهام نيست، بلكه انديشه شده و قابل كادربندي است.

http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8803120432