مقایسه ای معنی دار بین اجاره خانه در تهران و تورنتو

  مقاله­ای جالب در سایت عصرایران منتشر شد که به تفاوت میان اجاره­خانه در تهران و تورنتو پرداخته است : مقایسه اجاره مسکن در ایران و بسیاری از کشورهای جهان نشان می­دهد که ایرانی­ها، بیشترین هزینه­ها را در این خصوص متحمل می­شوند و تا به امروز هم که سال به سال، وضعشان در خصوص اجاره مسکن بدتر شده است. به عنوان مثال، در یک بررسی تطبیقی بین دو منطقه تقریباً مشابه از نظر جایگاه شهری بین تهران و تورنتو، مشخص میشود که شهروندان تهرانی، بیش از هفت و نیم برابر تورنتویی­ها ، هزینه مسکن می­دهند!

 

مقاله­ای جالب در سایت عصرایران منتشر شد که به تفاوت میان اجاره­خانه در تهران و تورنتو پرداخته است :

مقایسه اجاره مسکن در ایران و بسیاری از کشورهای جهان نشان می­دهد که ایرانی­ها، بیشترین هزینه­ها را در این خصوص متحمل می­شوند و تا به امروز هم که سال به سال، وضعشان در خصوص اجاره مسکن بدتر شده است.

به عنوان مثال، در یک بررسی تطبیقی بین دو منطقه تقریباً مشابه از نظر جایگاه شهری بین تهران و تورنتو، مشخص میشود که شهروندان تهرانی، بیش از هفت و نیم برابر تورنتویی­ها ، هزینه مسکن می­دهند!

به این تصاویر نگاه کنید؛ اینجا منطقه North york در تورنتو است؛ یک منطقه متوسط نشین شهری، جایی مانند منطقه بزرگراه رسالت در تهران و خیابان های پیرامونی اش و مناطق مشابه آن:

 

 

تورنتو - north york

در این منطقه و مشخصاً در مجتمع های فوق، اجاره یک آپارتمان ۷۵ متری، هزار دلار در ماه است. مستاجران، فقط اجاره ماهانه می­دهند و چیزی به نام ودیعه و رهن در آنجا مرسوم نیست. این هزار دلار هم فقط برای اجاره واحد نیست بلکه کلیه هزینه های آب ، برق ، گاز و شارژ ساختمان را نیز شامل می­شود و مستاجر هر اندازه که مصرف داشته باشد، هزینه جداگانه­ای بابت اینها نمی­دهد؛ تنها هزینه تلفن و اینترنت به صورت جداگانه و بر اساس قرارداد مستقل مستاجر با شرکتهای مخابراتی و اینترنتی پرداخت می­شود.

برمی­گردیم به ایران و تهران؛ هزینه اجاره یک آپارتمان ۷۵ متری در منطقه مشابه، مثلاً در خیابان های اطراف رسالت و سیدخندان مانند خواجه عبدالله، حدود ۵۰ میلیون تومان رهن کامل یا ماهانه یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان است که معادل ۱۲۰۰ دلار کانادا می­شود؛ البته هزینه­های آب و برق و گاز و شارژ هم که به صورت جداگانه محاسبه می­شود.

 

تهران - بزرگراه رسالت

اما تفاوت مستاجر ایرانی و مستاجر کانادایی در آن ۲۰۰ دلار اضافی و پول آب و برق و گاز و شارژ نیست بلکه با مقایسه درآمدها و هزینه­ها می­توان به جمع بندی منطقی رسید.

یک کارمند یا کارگر معمولی در شهر تورنتو، ماهانه حدود سه هزار دلار درآمد دارد. البته طبیعتاً افرادی با درآمدهای بالا و پایین هم وجود دارند ولی متوسط دریافتی یک کارمند یا کارگر معمولی در همین حدود است. اما در تهران، متوسط حقوق یک کارگر یا کارمند معمولی حدود ۶۰۰ هزار تومان است.

با این اوصاف، یک مستأجر کانادایی، حدود یک سوم درآمد ماهانه­اش را صرف اجاره­خانه می­کند و دو سوم بقیه را خرج سایر هزینه­هایش می­نماید و پول جداگانه آب و برق و گاز و شارژ هم نمی­دهد؛ اما در تهران، یک کارمند معادل دو و نیم برابر حقوقش را باید تنها به صاحبخانه بپردازد(یا به صورت رهن کامل ، یا اجاره کامل یا تلفیقی).

با مقایسه میزان در آمد و مستاجران طبقه متوسط در تهران و تورنتو و بدون در نظر گرفتن هزینه آب و برق و ...، می­توان به این جمع­بندی رسید که مستاجر متعارف ایرانی، به طور متوسط هفت و نیم برابر بیش از همتای کانادایی­اش متحمل هزینه اجاره مسکن است (در تورنتو درآمد متوسط سه برابر اجاره متوسط است، اما در ایران، برعکس، اجاره متوسط دو و نیم برابر درآمد متوسط است که از ضرب این دو ، عدد هفت و نیم به دست می آید.)

حال همین یک قلم را بگیرید و در سایر مسائل نیز خط آن را پیگیری کنید تا ببینید چرا بسیاری از ایرانی­هایی که تحصیلات عالیه، تخصص یا ثروت کافی دارند، جلای وطن می­کنند و در آن سوی اقیانوس ها در سرزمینی به نام کانادا، رحل اقامت می افکنند، آنقدر زیاد که خیلی­ها تورنتو را تهرانتو می­نامند.