بررسي ازدياد درون شيشه اي برخي از ارقام گلابي آسيايي (.Pyrus serotina Rehd)

 آزمايش هايي به منظور بررسي ازدياد درون شيشه اي 9 رقم از ارقام اصلاح شده گلابي آسيايي (Pyrus serotina Rehd.) به نام هاي "KS6"،"KS7"، "KS8"، "KS9"،"KS10"،"KS11"، "KS12"، "KS13" و"KS14"، انجام و اثر محيط هاي كشت و تنظيم كننده هاي رشد بر ريزازديادي آن ها بررسي شد. بدين منظور، ريزنمونه هاي تك گره اي از شاخه هاي رشد فصل بهار پس از برداشت وضدعفوني سطحي،‌ روي سه محيط كشت پايه MS،MS نيم غلظت نمك ها (MS ) و WPM همراه با يك ميلي گرم در ليتر بنزيل آمينوپيورين (BAP) كشت شدند. در فاز استقرار، رشد و پرآوري زيرنمونه هاي ارقام مورد آزمون، تنها در 5 رقم ،"KS7"، "KS8"، "KS12"،"KS13"،"KS14" حاصل شد و بهترين محيط كشت براي رشد ريزنمونه ها، محيط WPM بود. در فاز تكثير، شاخساره هاي توليد شده در شرايط درون شيشه اي، جهار بار به فاصله زمان هاي يك ماهه روي محيط هاي كشت پايه حاوي غلظت هاي مختلف) BAP صفر،‌ 1و 2ميلي گرم در ليتر) زير كشت شدند كه بالاترين ميزان پرآوري در غلظت mgl-1BAP 2 به دست آمد. ضمن آنكه به موازات افزايش غلظت BAP در اين فاز، از طول شاخساره هاي پرآور شده كاسته و به درصد شاخساره هاي شيشه اي شده افزوده شد. بهترين محيط كشت براي پرآوري شاخساره هاي رقم "KS7"، محيط WPM بود در حالي كه تفاوت معني داري بين محيط هاي كشت پايه در ميزان پرآوري شاخساره هاي ارقام ديگر (به جز رقم "KS14" كه پرآوري آن در محيط كشت WPM نسبت به محيط MSبرتري داشت) مشاهده نشد. به علاوه، به موازات افزايش تعداد زير كشت در اين فاز، به ميزان پرآوري شاخساره نيز افزوده شد. به منظور ريشه زايي شاخساره ها، از محيط كشت MSهمراه با غلظت هاي مختلف ايندول بوتيريك اسيد (IBA) استفاده شد بدين صورت كه شاخساره ها ابتدا براي زمان هاي مختلف روي محيط كشت مذكور كشت شدند و سپس به محيط كشت MS كامل بدون هورمون منتقل شدند. پس از گذشت دو ماه، ريشه زايي شاخساره هاي ريزازدياد شده در هيچ يك ارقام مشاهده نشد.

آدرس این کتاب :