بانک اطلاعاتی فنی و مهندسی -> کامپیوتر | 26/7/1388 | 125 بار مشاهده | درج شده توسط مدیریت سایت

«گـوگـل ويـو»؛ پايان عصر حکمراني ايميل

از حدود 10 روز پيش، دعوتنامه‌هاي سرويس جديد گوگل، يعني گوگل ويو Google Wave، که البته هنوز در مراحل ابتدايي خود به سر مي‌برد، براي تعدادي از کاربران فرستاده شده است و کاربران ايراني محدودي هم به آن دعوت شده‌اند. کار برجسته گوگل ويو، مهيا کردن امکان ارتباط بي‌درنگ کاربران و تسهيل اشتراک نظرات و فايل‌ها براي آن‌هاست.

مجتمع متخصصین ایران به نقل از ایسنا -

از حدود 10 روز پيش، دعوتنامه‌هاي سرويس جديد گوگل، يعني گوگل ويو Google Wave، که البته هنوز در مراحل ابتدايي خود به سر مي‌برد، براي تعدادي از کاربران فرستاده شده است و کاربران ايراني محدودي هم به آن دعوت شده‌اند. کار برجسته گوگل ويو، مهيا کردن امکان ارتباط بي‌درنگ کاربران و تسهيل اشتراک نظرات و فايل‌ها براي آن‌هاست.

در وبلاگي به نشاني http://1pezeshk.com به نقل از وال استريت ژورنال و تک کرانچ آمده است: گوگلي‌ها حتما نحوه خاص و منحصر به فرد ارتباطات را در فرندفيد، تحت نظر گرفته‌اند و با استفاده از اين مشاهدات ايده گوگل ويو را عملي کرده‌اند. اگر کاربر فرندفيد بوده باشيد، مي‌دانيد که ارتباط در فرندفيد، الگوي خاص دارد.

در ايميل، ارتباط غيرفعال passive است. به اين معني که وقتي شما ايميل دريافت مي‌کنيد، اجباري براي پاسخ دادن به آن در همان لحظه نداريد. توييتر از اين لحاظ، نوع غيرفعال‌تري از ارتباط است، چون اکثر توييت‌ها به منظور دريافت پاسخ، ارسال نمي‌شوند.

اما در هنگام چت و استفاده از سرويس‌هاي پيام‌رساني بي‌درنگ، نوع ارتباط جبري aggressive است. يعني شما اگر on‌ باشيد و بعد دوستتان روي چت ظاهر شود و سوالي بپرسد، اجباري براي پاسخ دادن در همان لحظه داريد.

اما گوگل ويو مي‌کوشد که الگوي تازه‌تري ار ارتباط را همگاني کند: ترکيبي از ارتباط غيرفعال و ارتباط جبري! از اين نظر گوگل ويو دقيقا شبيه فرندفيد است.

بگذاريد بيشتر برايتان توضيح بدهم، وقتي دعوتنامه گوگل ويو را دريافت کرديد، حتما در دقايق ابتدايي گيچ مي‌شويد و از خودتان مي‌پرسيد که سرويسي که اينقدر حرف و حديث برايش به پا شده، همين بود؟! اين سرويس چه چيز تازه‌اي دارد؟

در گوگل ويو، هر زمان که بخواهيد در مورد مساله‌اي صحبت کنيد، بايد اصطلاحا يک موج يا Wave درست کنيد. به نظر من اين اصطلاح بسيار بامسما است. فرض کنيد که مثلا هوس کرده‌ايد که لپ‌تاپ بخريد، شما مي‌توانيد يک ويو براي اين منظور درست کنيد و چند نفر از دوستان را وارد «ويو» مورد نظر بکنيد و شروع کنيد به بحث. بعضي از دوستاني که وارد ويو کرده‌ايد، در آن لحظه آنلاين هستند و در ضمن حوصله بحث دارند، پس تقريبا شبيه يک چت معمول، با شما سوال جواب مي‌کنند. اما تعدادي از دوستاني هم که وارد ويو کرده‌ايد، در آن لحظه آنلاين نيستند، يا در آن زمان، حوصله بحث در مورد برندهاي مختلف لپ‌تاپ را ندارند، آنها مي‌توانند هر زمان که دوست داشته باشند، کل گفتگوهاي شما را بخوانند و بعد نظرات خود را اضافه کنند.

پس مي‌بينيد که اين گوگل ويو با ترکيب دو شيوه ارتباطي غيرفعال و جبري، شيوه جديدي از ارتباط را درست کرده است، با تسامح مي‌توان گفت: گوگل ويو، ترکيب ايميل و چت است. گوگلي‌ها قبلا با کنار هم قرار دادن ايميل و جي‌تاک کوشيده بودند که چت وايميل را با هم ادغام کنند، اما حالا با ويو، آنها توانسته‌اند، به شيوه مبتکرانه‌تري اين کار را انجام دهند.

تا زماني که ويو در دسترس همه کاربران اينترنت قرار بگيرد، زمان زيادي باقي مانده، بايد منتظر ماند و ديد که وقتي اين سرويس همگاني شود و اپليکيشن‌هاي دسکتاپ و موبايل هم براي آن، همچون توييتر ساخته شود، چه ميزان محبوبيت خواهد داشت و موفقيت کسب خواهد کرد.

اما چيزي که روشن است اين است که ويو، بيش از آنکه يک محصول اختصاصي شرکت گوگل باشد، يک پلت‌فرم است و به عبارت ديگر يک خط مشي و يک تفکر و انديشه بنيادي براي ايجاد تحول و توليد شيوه جديدي از ارتباط است.