به گزارش خبرگزاری مهر، در حالی که هیچکس شهامت بیان احتمال وجود حیات در قالب ماهی ها را در اروپا ندارد یافته های جدید نشان می دهند این قمر برجیسی می تواند در خود گونه هایی از حیات را در قالب حیات میکروبی نهفته باشد که برای زمینیان آشنا به نظر بیاید.

با توجه به شواهد زمینی، هر جا آب باشد احتمال وجود حیات نیز خواهد بود و از این رو دانشمندان برای سالها به مسکونی بودن این قمر مشهور سیاره مشتری ظنین بودند.

با مطالعه بیشتر بر روی تاثیرات سیاره مشتری بر روی قمرهایش، احتمال وجود حیات بر روی اروپا شدت بیشتری گرفت. مطالعات نشان می دهند این قمر می تواند به اندازه ای اکسیژن در خود گنجانده باشد که بتواند حیاتهایی به چشم زمینیان آشنا را در خود سکنی داده باشد.

یخ موجود بر روی سطح اروپا مانند آب از هیدروژن و اکسیژن شکل گرفته است و جریان مداوم تشعشعاتی که از مشتری به این قمر وارد می آید با این یخها واکنش نشان داده و اکسیژن آزاد و دیگر اکسیدانها از قبیل پروکسید هیدروژن به وجود می آورد. واکنش پذیری اکسیژن منشا اصلی زایش انرژی است که به حیاتهای چند سلولی سیاره زمین فرصت رشد و ظهور داده است.

دانشمندان تا این زمان نیز راهی موثر برای انتقال یافتن مواد غنی از اکسیژن به اقیانوسهای اروپا را نمی شناختند و گمان می بردند شیوه ابتدایی انتقال یافتن مواد سطح قمر به لایه های زیرین تحت تاثیر برخوردهای کیهانی به وجود آمده است که همیشه در منظومه خورشیدی در حال بمباران کردن همه چیز هستند.

محاسبات پیشین نشان داده اند که حتی پس از گذشت چندین بیلیون سال چنین فرایندی هرگز منجر به آمیختگی اکسیژن با لایه های زیرین اروپا تا بیشتر از اعماق 10 متری نخواهد شد. با این همه مطالعات جدید نشان می دهد لایه های غنی از اکسیژن نسبت به آنچه در گذشته تصور می شد بسیار ضخیم تر بوده و به احتمال زیاد این لایه کل پوسته قمر را در بر گرفته است.

به گفته محققان دانشگاه آریزونا کلید کشف چنین پدیده ای یافتن راههایی متفاوت برای فعالیت پوسته این قمر است. کشش گرانشی که اروپا از جانب مشتری دریافت می کند منجر به بروز نیروهای کشندی هزار بار قوی تر از کشش ماه نسبت به زمین شده و اروپا را از نظر ژئولوژیکی بسیار فعال می کند. این می تواند دلیل جوان بودن نسبی سطح این قمر را توضیح دهد.

بخش بزرگی از فرایند بازسازی سطح اروپا به شکل گرفتن دو شیار برآمده که نیمی از سطح قمر را در بر گرفته، اختصاص داشته است. نیروهای کشندی می توانند یخهای لایه های زیرین را به سمت بالا کشیده باشد، جایی که این لایه های یخی اکسیژن دار شده اند.

بر اساس گزارش ان بی سی، با شکل گرفتن توده هایی از مواد کهنه تر بر قله این تپه ها، مواد اکسیژن دار به سمت پایین کشیده می شوند و با گذشت یک یا دو بیلیون سال این فرایند می تواند مواد اکسیژن دار را در سرتاسر پوسته قمر و اقیانوسهای آن پراکنده کرده باشد.