به گزارش خبرنگار مهر ، دکتر سیدامیرمحسن ضیایی در مراسم معارفه خود به عنوان معاون آموزشی وزارت بهداشت با اشاره به تغییرات فضای سیاسی و اجرایی کشور گفت: در حوزه آموزش تجربیات زیادی از گذشته وجود دارد که به طور حتم باید از آنها استفاده کرد و بنای ما این است که ضمن احترام به پیشکسوتان برنامه های مفید گذشته را ادامه دهیم.

وی با اشاره به برنامه های کوتاه مدت در حوزه آموزش پزشکی که به اجرا درخواهد آورد، گفت: اختلاط کارهای ستادی و صف در وزارت بهداشت یکی از مشکلات است. در حالیکه ستاد وزارت بهداشت وظیفه اش سیاستگذاری، ارزیابی، ارزشیابی و اعتباربخشی است با وجود کارهای متفرقه از آن جا می ماند. ما سعی داریم هر جایی که در حوزه آموزش امکان تفویض اختیار وجود دارد آن را اجرایی کنیم.

وی افزود: اختیار به دانشگاه های علوم پزشکی به عنوان نهادهای علمی داده می شود ضمن اینکه واحد به واحد اختیارات را منتقل می کنیم که این کار با ارتقای زیرساخت های IT امکان پذیر است. 

معاون وزیر بهداشت یادآور شد: 28 سال از ادغام آموزش و خدمات در نظام سلامت می گذرد، بسیاری از دستاوردهای ما مربوط به ادغام است و امروز می توان ادعا کرد که سلامت با این ادغام تامین می شود و وزارت بهداشت تنها دستگاه اجرایی است که می تواند خدمات خود را تامین کند و نظام آموزش را هم به تراز جهانی برساند اما همین ادغام نیاز به آسیب شناسی دارد که باید نیازهای آن برطرف شود. پاسخگویی نیاز نظام ادغام یافته است و ما باید بتوانیم پزشکی مبتنی بر شواهد را به درستی پیش ببریم. 

وی با اشاره به چالش های حوزه آموزش علوم پزشکی یادآور شد: افت کیفیت آموزش پزشکی یک واقعیت است. پیش از این مجبور بودیم برای تامین نیروی انسانی به کمیت بپردازیم و نیاز فوری را رفع کنیم اما اکنون فرصت آن بوجود آمده است که به بحث کیفیت بپردازیم. 

ضیایی چالش دیگر آموزش پزشکی را توسعه بی قواره آن برشمرد و گفت: یک زمانی گفته شد در مراکز استانها باید دانشگاه های علوم پزشکی تاسیس شود، بعد گفته شد در شهرهای بزرگ دانشگاه داشته باشیم اما اکنون این توسعه دیگر به شهرهای بسیار کوچک و روستاها نیز رسیده است و این موضوع در شأن آموزش نیست. وزارت بهداشت باید تکلیف توسعه آموزش پزشکی را مشخص کند. 

وی افزود: ما هنوز برای توسعه آموزش در همه جهات آماده نیستیم، تغییرات اپیدمیولوژیک و مسایل متفاوتی در جامعه رخ داده است که باید در آموزش پزشکی مورد توجه باشد. بر اساس برنامه های توسعه کشوری همه درسنامه ها باید بازنگری شود و برای همین مسئله ما باید آمادگی لازم را داشته باشیم. 

معاون آموزشی وزارت بهداشت اظهار داشت: ما حقیقتا نمی دانیم به چه میزان نیروی انسانی نیاز داریم و باید به طور جدی روی این مسئله مطالعه صورت گیرد و تکلیف تربیت نیروی انسانی مشخص شود. نیروی انسانی که خدمات سلامت را ارائه می دهد باید به اندازه تربیت شود نه بیشتر و نه کمتر. هم کمبود و هم اضافه آن مشکل ایجاد می کند. ما مسئول ته خط هم هستیم، وزارت بهداشت همانند وزارت علوم نیست که مسئولیتی در قبال اشتغال نداشته باشد. کم کم در برخی حوزه ها احساس بیکاری می شود و این مسئله باید مورد توجه قرار گیرد. 

وی خاطرنشان کرد: رشته های بین رشته ای از ضعف های عمده ادغام است. خیلی از رشته های پایه درادغام جدا شدند و رشته های فنی، مدیریتی و فناوری می توانند با ایجاد یک موافقت نامه با سلامت مرتبط شوند. 

ضیایی توجه به فوق تخصصی گرایی و ریز کردن بیش از اندازه تخصص های پزشکی را یکی از چالش ها دانست و گفت: توجه صرف به فوق تخصص گرایی هم بیمار را سرگردان می کند و هم هزینه را افزایش می دهد باید یک راهکار میانه جستجو کنیم چرا که مردم هم توقع دارند که خدمات سطح بالا دریافت کنند. 

وی ضعف ارتباطات بین المللی و وضعیت فعلی بیمارستان های آموزشی را از دیگر چالش های آموزش پزشکی برشمرد و گفت: ما در بیمارستان های آموزشی ضعیف هستیم، کف وسیعی ایجاد کرده ایم و بهترین راهکار این است که بیمارستان های آموزشی را تجمیع کنیم و آنها را از درمان جدا کنیم. ضمن اینکه این بیمارستانها هم باید از خودگردانی خارج کنیم در غیر این صورت همین وضعیت فعلی است که نه می توان مریض دید، نه رزیدنت درست آموزش می بیند و نه درمان درست انجام می شود. 

معاون وزیر بهداشت تاکید کرد: سالانه 2500 نفر در حوزه تخصص پزشکی وارد می شوند اما بازهم مشاهده می شود که نقاط محروم متخصص ندارند چراکه فرآیند توزیع نیروی انسانی درست انجام نمی شود. از طرفی توسعه کشوری تنها در اختیار وزارت بهداشت است و باید یک حداقل هایی برای متخصص در محل خدمت فراهم شود. راهکار این موضوع بومی گرایی و فعالیت های بین بخشی است. 

وی حرکت در قالب برنامه های توسعه ای و ارتقای کیفیت آموزش و توجه به نظام پذیرش را در ارتقای نظام آموزش پزشکی موثر عنوان کرد و گفت: آیا پذیرش دانشجوی ما درست است. آیا می توان با یک کنکور 200 سئوالی یک رزیدنت پذیرفت. آیا می توان با یک کنکور دانشجوی پزشکی پذیرفت. چرا دستیار ما سال آخر می رود در کتابخانه می نشیند چون غیر از این باشد پذیرفته نمی شود و ما فضا را اینطور ساخته ایم. این نظام آموزشی باید اصلاح شود.